Cykl życia projektu –
Agile Project Managment

Model adaptacyjnego zarządzania projektem

W zwinnych metodykach zarządzania projektami występuje 5 faz:

1. Tworzenie wizji: określenie wizji produktu i zakresu projektu, społeczności projektowej i sposobu, w jaki zespół będzie razem pracował.
2. Planowanie adaptacyjne: opracowanie planu edycji produktu, opierając się na elementach funkcjonalności i podziałach na etapy, aby wytworzyć produkt zgodny z określoną wcześniej wizją.
3. Eksploracja: dostarczanie przetestowanych elementów funkcjonalności w krótkich odstępach czasu, nieustannie starając się redukować poziom ryzyka i niepewności projektu.
4. Adaptacja: przegląd dostarczonych rezultatów, sytuacji bieżącej, wydajności zespołu i konieczności adaptacji.
5. Zamknięcie projektu: ukończenie projektu, przekazanie dalej kluczowej nauki i świętowanie.[1]”

Tworzenie wizji ma na celu stworzenie wizji dla klienta i zespołu projektowego. Odpowiada na trzy zasadnicze pytania „co”, „kto” oraz „jak”. Pierwsze pytanie odnosi się do produktu projektu i jego zakresu. Pytanie „kto” ma odpowiedzieć na pytanie, kto będzie zaangażowany w projekt: managerowie, interesariusze, członkowie zespołu projektowego. I ostatnie pytanie „jak”, czyli jak członkowie zespołu projektowego zamierzają pracować razem.

Planowanie adaptacyjne, w porównaniu do planowania w standardowych metodykach, ma charakter spekulatywny. De facto jest to rozszerzenie pierwszej fazy – tworzenia wizji. Obejmuje ona następujące aspekty:

• zdefiniowanie wymagań produktu,
• określenie prac, jako listy elementów funkcjonalnych,
• opracowanie etapów dostarczania, które zawierają harmonogram i przydzielenie niezbędnych zasobów, dzięki którym będzie można wytworzyć poszczególne elementy funkcjonalności,
• uwzględnienie w planie strategii potencjalnego ryzyka,
• ocenienie kosztów projektu i stworzenie pozostałych niezbędnych informacji finansowych czy administracyjnych.

Eksploracja – faza ta ma na celu dostarczenie elementów funkcjonalności produktu. Obejmuje ona trzy etapy:

• dostarczenie elementów funkcjonalności w wyniku zarządzania zasobami, użyciu odpowiednich technik i strategii minimalizacji ryzyka,
• zorganizowanie społeczności projektowej, która współpracuje między sobą,
• zarządzanie powiązaniami pomiędzy wszystkimi interesariuszami projektu.

Adaptacja – w tej fazie projekt realizowany jest zgodnie z planem, kontrolowane są wyniki i w razie wystąpienia odchyleń wdraża się poprawki do aktualnego planu. Faza ta ma na celu dostosowanie produktu, wprowadzenie zmian oraz uzyskanie akceptacji klienta odnośnie modyfikacji produktu projektu. Rezultaty fazy adaptacyjnej są punktem wyjścia do następnej pętli faz planowania adaptacyjnego – eksploracji – adaptacji. Z każdą kolejną taką pętlą następuje ulepszenie produktu. W fazie tej, podczas przeglądu bierze się pod uwagę różne aspekty: zamawiającego, technologię, stan projektu czy stopień wydajności procesu i zasobów ludzkich.

Zamknięcie projektu – projekt powinien zakończyć się świętowaniem, gdyż jest to jasny znak, że nastąpiło zamknięcie projektu. Faza ta (uwzględnia się tutaj również zakończenie każdej kolejnej iteracji) ma na celu zebranie i wykorzystanie wiedzy w kolejnych iteracjach lub przekazanie jej kolejnemu zespołowi projektowemu.

Zwinne metodyki, w porównaniu ze standardowymi metodykami, posiadają lepsze właściwości adaptacyjne do zmieniającego się środowiska projektowego. Występujące w tych metodykach iteracje pozwalają na lepsze dostosowanie się do informacji pochodzących zarówno z zewnętrznego, jak i wewnętrznego środowiska projektu. Dzięki temu ulega skróceniu dystans pomiędzy zamawiającym a realizatorem projektu, co ma bezpośredni wpływ na usprawnienie procesu komunikacji. Zwinne metodyki zarządzania projektami za główny cel stawiają sobie wytworzenie produktu, który w pełni odpowiada oczekiwaniom klienta, uwzględniając jego założenia biznesowe.

[1] Źródło: Jim Highsmith, Agile Project Management – Jak tworzyć innowacyjne produkty, wyd. Mikom, Warszawa 2005.