PRINCE2® edycja 2017

Edycja 2017 królewskiej metodyki zarządzania projektami PRINCE2® zastąpiła obowiązującą dotychczas wersję 2009.

Idea i komponenty metodyki pozostały te same. Nowa edycja jest bardziej elegancka, prostsza i bliższa zwinnemu zarządzaniu projektami.

W skrócie o PRINCE2 edycji 2017:

• ulepszone i uproszczone produkty zarządcze,
• nacisk na praktyczne dostosowywanie metodyki do organizacji i poszczególnych projektów,
• więcej o tym, jak budować organizację projektową obejmującą zamawiającego oraz zewnętrznego dostawcę,
• ulepszone rysunki,
• akcent na praktykę stosowania PRINCE2 zarówno w projektach tradycyjnych, jak i zwinnych (Agile),
• krótszy czas ważności certyfikatów Practitioner i inny sposób utrzymania tytułu Practitioner.

Hasło nowej edycji metodyki – „To ten sam PRINCE2, tylko lepszy” – zostało zaprezentowane w Londynie na sesji informacyjnej dla zainteresowanych trenerów akredytowanych. Początkowo można było odnieść wrażenie, że w zasadzie nic się nie zmieniło. Te same pryncypia, tematy i procesy co w edycji 2009, choć diagramy je prezentujące zostały zdecydowanie ulepszone.

Diagramy i produkty zarządcze

Rys. Komponenty metodyki PRINCE2

Copyright ©AXELOS Limited 2017. All rights reserved. Reproduced under licence of AXELOS

Rys. Procesy metodyki PRINCE2

Copyright ©AXELOS Limited 2017. All rights reserved. Reproduced under licence of AXELOS

Widać tu pewną zmianę w procesach cyklu życia PRINCE2. Aktualnie proces należący do „project board” (komitetu sterującego projektu) – „directing a project” (zarządzanie strategiczne projektem) – rozpoczyna się w etapie inicjowania, podczas gdy w edycji 2009 był dostępny wcześniej, w trakcie „starting up a project” (przygotowania projektu).

W nowej edycji wprowadzono szereg usprawnień i uproszczeń w koncepcji produktów zarządczych metodyki. Część produktów zarządczych stała się opcjonalna np. „lessons report” (raport doświadczeń), „configuration item record” (zapis obiektu konfiguracji). Niektóre produkty otrzymały nowe nazwy. Te, które wcześniej znane były jako „strategies” (strategie) stały się „approaches” (podejściami). Na przykład: „communication management strategy” (strategia zarządzania komunikacją) zostało zmienione na „communication management approach”, a „configuration management strategy” stało się „change control approach”.

Dostosowanie metodyki

Uwagę porównujących PRINCE2 edycji 2017 do edycji 2009 przykuły też rozważania dotyczące praktycznego stosowania metodyki, zamieszczone w nowym podręczniku. Skłaniają one do tego, by metodyka nie była stosowana mechanicznie, ale zawsze z przemyślanym „tailoringiem” (dostosowaniem).

Przy czym są dwie fazy tego dostosowania:

• dostosowanie metodyki w organizacji przez jej właściciela, jako standard zarządzania projektami w tej organizacji (z uwzględnieniem ogólnych standardów zewnętrznych i wewnętrznych),
• dostosowanie metodyki przez kierownika projektu dla konkretnego projektu (z uwzględnieniem specyfiki każdego projektu).

Podręcznik nie skąpi praktycznych porad dostosowania procesów i tematów metodyki. Dla każdego tematu zostały podane minimalne wymagania, których spełnienie pozwala na uznanie, że projekt jest zgodny ze standardem PRINCE2. Uwzględniono też przykłady alternatywnych technik. Na przykład: oryginalną technikę planowania produktowego można w zgodzie z pryncypiami PRINCE2 zastąpić bardzo popularną w projektach agile inżynierią wymagań w postaci historyjek użytkownika (user stories) oraz prowadzić hierarchię epików, wysokopoziomowych historyjek użytkownika i dalej szczegółowych historyjek użytkownika.

Agile

PRINCE2 może być stosowany także w sposób zwinny. W nowej wersji metodyki akcent na zwinność i praktyczne wskazówki zwinnego stosowania PRINCE2 stanowią zauważalną część podręcznika. Nie powinno być już wątpliwości, że PRINCE2 to uniwersalna metodyka, odpowiednia do zastosowania także w projektach zwinnych. W edycji 2017 znalazło się wiele praktycznych porad zwinnego stosowania PRINCE2, np.:

• „work package” (grupa zadań) może być traktowany jako „timebox” lub „sprint” z agile,
• zespół jest zespołem wspólnej kultury i składa się ze współpracujących przedstawicieli biznesowych i technicznych,
• kierownik zespołu i zespół mogą otrzymywać wymagania wysokopoziomowe na wejściu „work package” i szerokie umocowanie, aby sami decydowali o zmianach szczegółowych bez potrzeby angażowania kierownika projektu,
• można stosować w zespole praktykę rozwoju iteracyjnego, gdzie użytkownik uczestniczy w częstych pokazach ewoluującego rozwiązania i daje informację zwrotną ukierunkowującą rozwój – to może być zapisane w „quality management approach”,
• „checkpoint report” (raport z punktu kontrolnego) może być zastąpiony przez „team board” (tablicę zespołu), który jest codziennie aktualizowany przez zespół w czasie jego „daily stand-up meetings” (codziennych zbiórek).

Certyfikacja w wersji 2017

W nowej wersji metodyki certyfikat Foundation pozostał bez zmian – zdobywa się go jednokrotnie i otrzymuje dożywotnio.

Natomiast ważność certyfikatu Practitioner została skrócona do 3 lat. Zmienił się również sposób utrzymania tytułu: aktualnie należy zbierać tzw. punkty CPD (Continuing Professional Development) w 4 kategoriach: Professional Experience, Training and Qualifications, Community Participation oraz Self-study.