Modele organizacji projektowej

Najbardziej znane modele organizacji projektowej, to:

• Capability Maturity Model Integrated (CMMI) stworzony przez amerykański Software Engineering Institute. Jeden z najstarszych modeli, którego historia sięga 1986 roku. Model ten znajduje zastosowanie głównie w firmach, w których tworzy się oprogramowanie. Charakteryzuje się pięciostopniową strukturą, która stanowi punkt odniesienia dla wielu późniejszych modeli.
• Kerzner Project Management Maturity Model (PMMM), którego twórcą jest Harold Kerzner, wybitny specjalista i doradca w obszarze zarządzania projektami. Rozwinięcie modelu można znaleźć w publikacji Strategic Planning for Project Management. Zawiera ona cenne wskazówki, jak całościowo zająć się strategicznym aspektem rozwoju kompetencji zarządzania projektami w organizacji.
• Project Management Institute opracował Organizational Project Management Maturity Model (OPM3). Pierwsza wersja ukazała się w 2003 roku. Model ten opiera się na obszarach procesowych znanego powszechnie standardu zarządzania projektami Project Management Body of Knowledge (PMBOK). Model ten określa najlepsze praktyki dojrzałości projektowej w trzech zasadniczych aspektach: projekt, program oraz portfel.
• Office of Government Commerce (właściciel standardu zarządzania projektami PRINCE2) stworzył Project Management Maturity Model (PMMM). Na samym początku model ten obejmował tylko 3 poziomy, z czasem rozszerzono go o zarządzanie programami i portfelem. Aktualnie model ten znany jest pod nazwą Portfolio, Programme and Project Management Maturity Model (P3M3) i obejmuje ocenę dojrzałości organizacji w obszarach zarządzania projektem, programem i portfelem.

Modele dojrzałości projektowej można podzielić na dwie kategorie:

• uniwersalność np. CMMI SIĘ,
• zastosowanie – dla pojedynczego projektu lub całej organizacji np. Project Excellence, Project Management – Delta.

Każdy z modeli dojrzałości projektowej różni się strukturą, sposobem oceny zgodnie z kryteriami np. uniwersalizm, dostępność referencji z przeprowadzonych wdrożeń. Najlepiej poznać każdy z nich i wybrać ten, który w największym stopniu odpowiada na całościowe potrzeby rozwoju kompetencji zarządzania projektami w organizacji.

Źródło:

– http://it-cisq.org/sei-cofounder/

– http://www.enactus.pl/pmi-poland-chapter-w-enactus-poland/

– https://en.wikipedia.org/wiki/Office_of_Government_Commerce

– praca zbiorowa pod redakcją Michała Trockiego i Ewy Sońty-Drączkowskiej, Strategiczne Zarządzanie Projektami, BIZZARRE, Warszawa 2009